Zo kies je namen voor je personages
Door Marjon Cosijn
Nooit zal ik de woorden van de kraamhulp vergeten, vlak nadat mijn oudste dochter was geboren: ‘Hoe ga je haar noemen?’ vroeg ze.
Ik was verrast; later realiseerde ik me dat ik de vraag: ‘Hoe heet ze?’ verwachtte. Maar natuurlijk had de baby op dat moment nog geen naam. Het was aan haar ouders om die aan haar te geven.
Wanneer je schrijft, heb je een soortgelijke taak. Je schept personages en die hebben namen nodig. Aan jou de lastige taak om hen namen te geven.
Een goede naam glijdt rond je personage als de juiste maat handschoen om een hand. Er zijn wel wat aandachtspunten: daar gaat deze blog over. Zo kies je namen voor je personages.
Maak het de lezer gemakkelijk
Je lezer wil geen puzzel; hij wil gewoon lekker doorlezen en meegevoerd worden door de verwikkelingen in jouw verhaal. Dat lukt niet als hij de personages niet uit elkaar kan houden.
Laatst kreeg ik een verhaal ter beoordeling toegestuurd waarin ‘Anna’ en ‘Anita’ de hoofdrol speelden. Anna had een relatie met ‘Jacob’ en ‘Anita’ ging met ‘Jasper’. Oei, mijn brein snapte er niets meer van.
Als de namen dezelfde beginletters hebben, moet de lezer extra zijn best doen om onderscheid te maken tussen de personages. Deze schrijfster heeft intussen besloten aan welke namen ze het meest gehecht was. ‘Anita’ en ‘Jasper’ heeft ze inmiddels heel andere namen gegeven.
Zo zorg je voor passende namen
Namen zijn nauw verbonden met de sociale omgeving van je personage. De vrouw van de tandarts heet meestal geen Miep en ik ken geen vuilnismannen die Frederik-Pieter heten.
Als je eenmaal de achtergrond van je personage kent, kun je op zoek gaan naar geschikte namen. Een heel gemakkelijke manier is de krant, want dagbladen hebben hun eigen achterban.
Een Telegraaflezer is een ander persoon dan een NRC-lezer. Als jij weet welke krant jouw personage leest, kijk dan eens naar de rouwadvertenties. Zoek naar overledenen van hetzelfde geboortejaar als jouw personage. Goed kans dat je geschikte namen tegenkomt.
Durf te herstellen
Soms blijkt in de loop van het schrijfproces dat een naam toch niet zo goed past. Raap je moed dan bij elkaar en experimenteer. Met de functie ‘zoek en vervang’ in Word vervang je met één druk op de knop de naam in het hele document. Het zal je verbazen hoeveel verschil een andere naam kan maken voor je verhaal.
Een personage dat bijvoorbeeld omgedoopt wordt van Nicolaas naar Niek kan ineens veel geloofwaardiger overkomen, zonder dat er aan de verhaallijn iets is veranderd.
Hoe pak jij dat aan?
- Hoe kies jij de namen voor je personages? Zijn er namen die je nooit zou gebruiken en waarom niet?
- Gebruik je namensites om goede namen te vinden of ‘steel’ je uit je omgeving? Wat is volgens jou het geheim van een goede naam? Deel jouw aanpak hieronder in het antwoordveld. Ik ben nieuwsgierig!
Nomen est omen. In veel van mijn verhalen hebben personages een naam met een betekenis die iets zegt over hun rol in het verhaal. Zowel de voornaam als de achternaam als het even kan.
Het meeste lol(!) bij het verzinnen van namen had ik bij het verhaal Picasso heeft de late dienst. Alle namen kun je achterstevoren lezen, behalve “Flip Reevers”, maar die naam “flip” je ook zo naar “reverse”.
Bij een van de reacties wordt de naam Luna genoemd. Dat vind ik typisch een naam voor een jonge vrouw of een meisje, omdat die naam nog niet zo lang populair is. Zo heb ik een oude vrouw met de naam Luna; het verhaal speelt zich af in de toekomst.
Ik herken de vreugde van de schrijver. Zaken die je verwerkt in je verhalen, maar die wellicht niemand ooit zal weten, terwijl ze helemaal kloppen en je door de vondst alleen al een week op wolkjes liep!
Ik heb eens drie namen vervangen van de hoofdpersonen in een lang verhaal. Van exotische naar Nederlandse namen. Het vreemde was dat het verhaal direct niet meer zo speciaal was en ging lijken op tientallen andere. Hoewel het wel iets meer leesbaar werd.
Ja, bijzonder dat het veranderen van namen zo’n groot verschil kan maken. Het is de moeite om daarmee te experimenteren!
Ik kies namen die ik passend vind bij het verhaal. Nu schrijf ik een verhaal wat zich afspeelt in de natuur, de namen zijn ook een reflectie op de natuur met de eigenschappen erbij. zoals bijvoorbeeld Luna, als meisjesnaam.
Ja, interessant Jacqueline! Namen met een betekenis, ik weet zeker dat dat doorklinkt in je verhaal en het extra diepte geeft!
Met belangstelling je blog gelezen. Meestal schiet mij direct een naam te binnen en die moet het dan ook zijn. Als dat eens niet het geval is, blijft het zoeken, wikken en wegen. Dan ben ik vaak ook minder tevreden. Bedankt voor de goede tips, hopelijk helpt het me een volgende keer.
Graag gedaan Irma! Ja, dat wat direct te binnen schiet is meestal raak. Als je die ingeving kunt opvangen en herkennen ben je al een heel eind. Dan krijg je de naam ‘cadeau’ en je geeft al aan dat het via de rationele weg heel wat moeizamer kan verlopen.
Ik doe het op gevoel. Ik heb vaak wel al een beeld in mijn hoofd van hoe ik mijn personage wil. Meestal heb ik dan ook wel een idee voor de naam of ik welke richting ik wil zoeken. Een letter of de lengte.
Mooi, Daisy, jij gebruikt dus je intuïtie. Ik heb ook de ervaring dat ik vaak al wel weet welke beginletter het beste zal passen!
Een naam moet in het tijdsbeeld van het verhaal passen. Ik houd van kort klinkende namen.
Helemaal mee eens Mattie! Een naam benadrukt zelfs het tijdsbeeld.
En wat doe je met een personage die om een langere naam bedelt?