Een titel bedenk je zo!
OSMC-blog door Marjon Cosijn
Een verhaal of een roman heeft een titel nodig. Als je geluk hebt, dient de perfecte titel zich zomaar aan. Soms weet je al vanaf het begin: dit is de titel die bij dit verhaal past.
Maar veel vaker lig je wakker van de titel. Je verhaal vordert, maar als je over een titel nadenkt, laat de inspiratie het afweten. Dat is vervelend, omdat een goede titel zo belangrijk is voor je verhaal of roman. Daarom geef ik je in deze blog een aantal tips en aandachtspunten, zodat je gerichter een goede titel kunt kiezen of creëren.
Werktitel
Als de perfecte titel je niet meteen te binnen schiet, start dan met een werktitel. Allereerst uit praktische overwegingen. Met een werktitel kun je je schrijfproject benoemen. Praten over ‘die roman die ik aan het schrijven ben’ klinkt anders dan De toverlantaarn of Het laatste woord.
Over een werktitel hoef je niet na te denken. Die heeft een directe relatie met het onderwerp van je verhaal of roman. Soms is het de naam van de hoofdpersoon, soms de omgeving of het conflict zelf.
Ik hoor van veel auteurs dat de werktitel ook de uiteindelijke titel is geworden. Dat betekent dat je al in een heel vroeg stadium aanvoelt wat bij dat verhaal of die roman past. Vertrouw daarop.
Welke functie heeft jouw titel?
Heb je je bij het kiezen van een titel weleens afgevraagd welke functie jouw titel heeft? Waarom je verhaal heet zoals het heet? Waar wil je de lezer mee helpen? Of wil je hem juist op een dwaalspoor zetten? Nieuwsgierig maken? Of iets anders?
Hieronder een – ongetwijfeld incompleet – lijstje met functies die een titel kan vervullen.
1. Titel als richtingaanwijzer
Als schrijver heb je allerlei manieren om je lezer wijzer te maken over jouw verhaalwereld. De titel is daar één van. Een goede titel kan als richtingaanwijzer fungeren: hij zet de lezer met de neus de goede kant op.
2. Titel als informatiebron
Een goede titel dekt de lading van het verhaal, hoor ik weleens. Dat klopt, want met een titel wek je verwachtingen en die moeten worden ingelost.
Als jouw titel De verstandskies is, maar in jouw verhaal is geen sprake van tanden of kiezen – letterlijk noch figuurlijk – dan is je lezer aan het eind van je verhaal verward. Hij vraagt zich af of hij iets heeft gemist.
Tussen de lezer en schrijver wordt altijd een spel gespeeld. De schrijver biedt aan en de lezer wil begrijpen wat de schrijver bedoelt. Dat geldt voor het verhaal als geheel, maar zeker ook voor de titel. Het is goed om je daar bewust van te zijn.
3. Titel die iets toevoegt
Soms kun je een titel op meerdere manieren lezen. Dan zit er een tweede laag onder. Als je daarvoor kiest, moet zowel de eerste als de tweede laag helemaal kloppen.
Bij zo’n titel geef je de lezer dus iets extra’s mee. Het mooiste is als de dubbele laag na het lezen van het verhaal helemaal duidelijk is.
4. De titel die verkoopt
Als schrijver kun je een heel creatieve of artistieke titel bedenken waar je heel blij mee bent. Zo’n titel kan door een uitgever afgewezen worden omdat de marketingafdeling er geen brood in ziet.
Dat is jammer en lastig. Vaak ben je vergroeid met die titel en vertegenwoordigt die jouw verhaal. Maar laat het daar niet op afketsen. Ieder zijn vak, je wilt ook graag dat je boek verkocht wordt.
Een titel bedenk je zo!
Een titel suggereert vaak iets. Neem de titel van deze blog: die wekt de suggestie dat ik je in deze blog een recept geef om titels uit je mouw te schudden. Die belofte heb ik niet ingelost, want dat recept bestaat niet.
Maar door onderscheid aan te brengen in de verschillende functies die een titel kan vervullen, hoop ik dat je door deze blog gerichter kunt nadenken over de titels voor jouw verhalen en romans.
- Wacht jij op een briljante inval of ga je actief aan de slag?
- Heb je ervaring met een uitgever die jouw titel niet overnam? Hoe zijn jullie daar wel of niet uitgekomen?
- Hebben jouw titels een dubbele laag of zoek je vooral naar duidelijkheid? Zet je ervaring in het antwoordveld onder de blog en praat mee!
Tja, die titel … wat een bevalling kan dat toch zijn.
Jij hebt ‘Tegenwicht’ gelezen, gerecenseerd zelfs! Nu ben ik reuze benieuwd wat je van die titel vindt. ;)
Tegenwicht. Ik heb zeker tijdens het lezen van je verhalen nagedacht over die titel. Een titel voor een bundel met 21 korte verhalen heeft weer andere eigenschappen nodig dan een titel voor een roman of verhaal.
Jij geeft je lezer met Tegenwicht een denkrichting. 21 verhalen met ieder hun eigen inhoud, allemaal zó verschillend, maar ze delen méér dan een gemeenschappelijke schrijfstijl. Een lezer zal, vaak onbewust, proberen om die rode draad die alles verbindt, te vinden.
Behalve een titel geef je ook een ondertitel: verhalen die het verschil maken en bovendien heeft het boek een motto: Act as if what you do makes a difference. It does. van de Amerikaanse filosoof William James (1842-1910).
Zo wordt het onmiskenbaar dat de schrijfster met haar bundel beoogt om tegenwicht te bieden aan dat wat haar in de huidige maatschappij verontrust, hindert of pijn doet: de oppervlakkigheid, de ongeïnteresseerdheid, het ik-denken.
Dat is mijn interpretatie, maar ik weet natuurlijk niet of de schrijfster het zo heeft bedoeld.
Interessant artikel Marjon. Ik heb net het proces van het bedenken van een titel doorlopen. Ik had een werktitel die de lading naar mijn idee dekte op het moment dat ik mijn boek begon te schrijven. Gaandeweg het proces ging het verhaal echter zo’n andere kant op dat ik begon te twijfelen, Ik heb nu een titel met een dubbele laag en een die een belofte inhoudt.
Een verwijzing naar een genre vind ikzelf wel belangrijk. Een thriller met de titel ‘ Liefs uit Parijs’ zou ik niet zo snel pakken denk ik.
Misschien zou iemand toch eens de moed moeten vatten een boek uit te geven met de titel ‘boek zonder naam’. Het kan blijkbaar wel met andere creatieve creaties.
Ja, Wilma, zo kan het ook gaan: dat de inhoud van het verhaal gaandeweg verandert, waardoor de titel niet meer de lading dekt.
Vind je Liefs uit Parijs geen aantrekkelijke titel? Ik denk meteen aan From Russia with love. Een kleine wijziging in de woordvolgorde maar een groot verschil. Het blijft een interessante puzzel, die titel!
En het ‘Boek zonder naam’, ik ben benieuwd, want dat intrigeert ook. Juist omdat er ALTIJD een titel is.
De Nederlandse titel voor From Russia With Love is Veel liefs uit Moskou. Daar dacht ik dus ook gelijk aan. Maar Moskou stond in die tijd (toen ik het boek las en de film voor het eerst zag) nog voor de Vijand, en de onbereikbaarheid van alles achter het IJzeren Gordijn, iets met spionage en zo. Die klank heeft Parijs niet. En dat is ook gelijk een dubbele laag in de titel, dat er vermoedelijk wel wat meer speelt dan alleen liefde uit Moskou.
Gevolgtrekking: een titel is ook tijdgevoelig. Nu Moskou allang niet meer achter het IJzeren Gordijn ligt, moet je de titel in zijn tijd plaatsen om de tweede laag te vatten. Interessant.
Meestal start ik vanuit de titel. Ik hou van duidelijkheid en van een vlag die de lading dekt, al werd me laatst door een meelezer toch een titel afgeraden omdat ik de clou weggaf. Ik heb in mijn titel nooit lagen. Ik zou wel willen leren hoe je een tweede laag aanbrengt in een verhaal. Ik vind een extra dimensie zinvol maar toch soms ook wat te complex.
Een titel moet wel uitnodigen tot lezen. Een titel zoals: ‘Groen’ of ‘Rood’ of ‘Zwart’ dat trekt mij niet; maar misschien anderen juist wel.
Mooi, zo’n alerte meelezer Erica!
En ik denk dat je pas een tweede laag in een titel kunt aanbrengen als je een tweede laag in je verhaal hebt. Dat sluit bij elkaar aan. Een onderliggende laag maakt een verhaal interessanter voor een lezer. Leuk nieuw blogonderwerp :)
Stel dat je titel “Groen” is en in je verhaal gaat het alleen maar over rood. En dat de hoofdpersoon alleen maar slechte dingen ziet in zijn partner. Dan kan Groen ernaar verwijzen dat de hoofdpersoon alles negatief ziet en die partner in het echt dus helemaal zo slecht niet is. De titel is dan de sleutel om de andere laag van het verhaal te begrijpen.
Naar aanleiding van jouw blog heb ik zelf een blogpost geschreven voor titels van kortverhalen. https://odileschmidt.wordpress.com/2016/05/19/een-titel-voor-een-kortverhaal/
Mooi! Dank je wel Odile. Zo vullen we elkaar aan :)
Hoe korter het verhaal, hoe belangrijker te (juiste) titel. De titel zegt dan immers al heel veel over het verhaal. In veel gevallen is het een introductie of een aanwijzing over het einde (bij een open einde, een techniek die in het korte verhaal vaak wordt gebruikt).
Interessant blog!
Ik wil er nog een tip aan toevoegen: kijk naar het genre. Bij bepaalde genres kun je al aan de titel zien wat je kunt verwachten. En andersom: als je boek niet binnen dat genre valt, is het vermoedelijk handig om een titel te kiezen die niet naar dat genre verwijst.
Denk bijvoorbeeld aan de een-woord-titels van de huidige thrillers, vaak niet langer dan twee lettergrepen.
De naar vakantiewijzende een-woord-titels van de vakantiethrillers.
De Dan-Brown-kloon-titels: De/het (bekende historische naam) (code/raadsel/enigma/etc)
Klassieke fantasy-titels als “De kronieken van (fantasy-naam)”, “de (fantasynaam) saga”.
Zo zijn er wel meer genres te vinden met hun eigen “vuistregels” voor titels.
Wat een waardevolle aanvulling Jack, dank je wel! Ik denk nooit zo in genres, maar je hebt gelijk. Ook vanuit dit oogpunt is de titel een handreiking naar de lezer!
Van mij mag een titel wel fijn klinken, bijvoorbeeld door alliteratie of zo. Verder hou ik wel van dubbele lagen en vind ik dat titels wel wat creativiteit mogen laten zien en niet gelijk de clue weg moeten geven.
Dat zijn nogal wat ‘eisen’ Aukje-Tjitske, maar je hebt gelijk. Een titel is een enorme uitdaging met heel veel mogelijkheden. Het is goed om je daarvan bewust te zijn.
Soms zou ik beeldend kunstenaar willen zijn. Die komen weg met kunstwerken die “zonder titel” heten (sommige gedichten trouwens ook) :-)
:) Ik merk dat ik in een museum altijd zoek naar de titel van een kunstwerk. En als er ‘zonder titel V’ staat, dan voel ik hoe ik teruggeworpen word op mezelf. De maker geeft mij geen enkele richting. Zoek het maar uit. Maar het maakt het kijken op een of andere manier minder gemakzuchtig. Wanneer als titel vermeld staat: ‘blauwe vis’ dan kijk je naar het werk en ‘controleert’ of het klopt – of je die blauwe vis herkent. Dan is een titel dus inderdaad niet behulpzaam en daagt ‘geen titel’ je uit om zelf te interpreteren.
De titel “Rode streep” ben ik ook tegengekomen. Daar knap ik echt op af. Het was een prachtig schilderij waar meerdere lagen in konden zitten. Maar met zo’n prozaïsche titel gooi je alle creativiteit weg.
Ja, dat is de andere kant! Dan maar liever ‘zonder titel’.