Het begin vinden van je verhaal is onderdeel van je schrijfproces

Door Marjon Cosijn

 

Ik wil een blog schrijven over het vinden van het begin van je tekst.
En daar begint precies mijn zoektocht voor dit stuk: wáár moet ik beginnen?

Ik kan immers op zoveel verschillende manieren starten:

  • verhalend (over hoe ik het doe)
  • technisch (over de theorie erachter)
  • anekdotisch (en welke anekdote dan?)
  • belerend (wat je vooral niet moet doen)

Keuzes kennen helpt

Ik zie dat het me helpt als ik de keuzes op een rijtje zie staan.
Want ik weet nu onmiddellijk dat ik niet de optie ‘belerend’ wil.
Hoewel. Als ik er een ironisch stuk van maak …dan kan het wel leuk zijn.

Dan moet ik op een rijtje zetten wat niet werkt en dat op een vermakelijke manier opschrijven.
Op ironische wijze, maar niet te bedekt, want op het scherm wordt vluchtig gelezen en een misverstand is zó ontstaan. Dus toch maar niet.

Dit proces geldt voor alle genres

Je beginpunt bepalen voordat je kunt start met schrijven, komt iedere keer terug.
Telkens als je een nieuwe tekst gaat schrijven.
In welk genre dan ook.

Je hebt een plan, een idee, een stapel aantekeningen.
En dan moet je gaan bepalen wáár je start met je verhaal, je blog, je column of je artikel.

Oefenen helpt

Oefening baart kunst en zo is het.
Hoe vaker je iets doet, hoe bedrevener je er in wordt.
Je gaat patronen herkennen. Je eigen gewoontes en behoeften, maar ook de patronen die horen bij het proces.

Vanaf 1999 schreef ik ruim tien jaar lang iedere veertien dagen een column voor het regionale dagblad BN/DeStem.
De tekst moest ‘een brug zijn tussen de lezer en het nieuws’. Natuurlijk spitte ik dagelijks de krant door, op zoek naar goede onderwerpen.

Een onderwerp hebben is één

Ik zocht zaken die mij raakten. Dingen die me boos maakten, ontroerden of die op een andere manier een emotie opriepen.

Soms viel het onderwerp me in de schoot en andere keren was het een uitputtende zoektocht om een prikkelende stelling, een opzienbarend besluit of een overambitieuze politicus te vinden.
Iets dat de motor kon vormen voor mijn tekst.

Maar dan begint het pas!

Hoe introduceer ik het onderwerp? Wat is mijn mening? Wat is mijn positie? Wat zijn de tegenargumenten? Wat is er al over geschreven? Wie zijn er bij betrokken? Wat zijn de juiste data, namen en feiten?

De ochtend vorderde en ik zat te puzzelen.
Begin 1 werd gedeletet.
Begin 2 kwam niet verder dan één zin.
Begin 3 was te saai.
Begin 4 leek op vorige keer.
Begin 5 …

Voor het schrijven van verhalen geldt hetzelfde

Het schrijven van columns was een uitstekende leerschool.
Iedere keer als ik mijn tekst in de krant zag, ontdekte ik wel iets dat beter had gekund.

Wie verhalen wil schrijven, loopt tegen hetzelfde procedé aan: waar moet ik mijn verhaal laten beginnen?

Zelfs al heb je min of meer in je hoofd waar het over moet gaan, wie de hoofdpersoon is, wat er gaat gebeuren en hoe het af moet lopen, dan nóg kan die vraag  – waar moet ik beginnen – je afremmen.

Daarom heb ik een programma gemaakt: Vind Je Begin

Op basis van mijn eigen schrijfervaringen en van jarenlang werken met cursisten ken ik de knelpunten rond het vinden van het begin.

Geïnteresseerd?
Mail naar info@marjoncosijn.nl en vraag naar de aanbieding.

NB Deze cursus heet inmiddels: Versla Je Onzekerheid